“Maar hoe kan het,” vroeg Beau, “dat iemand zoals jij, die de hele wereld afreist, die zoveel succes heeft, dit dan toch overkomt?” Bij zo’n vraag voel ik boosheid bij mezelf. Er is nog te veel onbegrip over burn-out, over hoe je jezelf kunt verliezen in je werk, in zorgen voor anderen of in het najagen van succes. Alsof je niet sterk genoeg bent om je eigen keuzes te maken. Het omgekeerde is waar: Het zijn juist de sterke mensen, de harde werkers, de altijd-klaar staanders, de nooit-nee zeggers, die gevoelig zijn voor burn-out. Juist dan ben je er immers van overtuigd dat dit is wat bij jou past. Dat jij dit harde werken bént. Wat we ons niet realiseren is dat je het niet bént. Maar dat je het dóet. Het antwoord van Armin was eerlijk en ontroerend. “Het klinkt misschien gek, maar het was denk ik gewoon een tekort aan zelfliefde.” Corona-tijd deed hem terugkeren naar wat écht belangrijk was. Zijn vrouw, gezin, zijn eigen passie voor muziek. Pas wanneer je loslaat wat je altijd deed, ontdek je wat echt van waarde is. En dus, Beau, ja. Het kan ons allemaal overkomen. Ongemerkt laat je je meevoeren in de ratrace van het leven, omdat je denkt dat dat is wat je wilt. Wat hoort. Het is heel eenvoudig om vast te lopen in bepaald gedrag. In je werk, in het najagen van geld en geluk buitenshuis. In waardering zoeken bij anderen. Of dat nu een miljoenenpubliek is, je partner of je baas. Daaruit stappen is ontzettend lastig. Want wat blijft er dan nog over? Wat er over blijft is opnieuw leren houden van jezelf. Met alle plussen en minnen. Wat overblijft is leren luisteren naar je lichaam, naar je hart. Leren om het ware verlangen te ontdekken achter al het harde werken. Wanneer we wegdrijven van de liefde voor onszelf, drijven we mee op de stroom van anderen. Dus nee, Armin, dat klinkt helemaal niet gek. Zelfliefde. Dat is het begin. Zelfliefde
|
Categorieën
All
Meer weten?Maak een vrijblijvende afspraak (naar mijn agenda) |