Het niemandsland van mijn navigatie

​De navigatie van mijn Volvo is niet up-to-date. Daar moet zo’n nieuw cd-tje in. Het gevolg is dat ik regelmatig op plekken rij, die volgens mijn navigatie helemaal niet bestaan. Rotondes, nieuwbouwwijken en zelfs hele snelwegen. Hij (of is het een zij?) kent ze niet. Ik rij dus in een soort niemandsland.

​Ik wil gewoon van A naar B, maar volgens het display zit ik ernstig off-the-road! En dat kost de nodige extra kilometers en soms een flinke dosis frustratie.
“Keer om”, zegt mijn navigatie dan “Probeer om te keren.” Grrrrrrr! Gelukkig kom ik met Google maps dan uiteindelijk toch waar ik wezen wil.

---

Ik herken het wel. Dat niemandsland. Ik ben onderweg van A naar B. Maar mijn A is veranderd. Ben verhuisd naar een ander huis, andere stad en probeer, met mijn kinderen, de draai van het leven weer te vinden. Ik werk vanuit B.O.O.M., ik klus in huis, ik doe van alles. En toch ben ik de draad een beetje kwijt. Want van binnen broeit er iets. Een nieuwe B, een nieuwe bestemming?
Mijn coachopleiding heeft een flinke bijdrage geleverd aan het hervinden van vertrouwen en mijn kracht en ik weet, nee, ik vóel, dat mijn bestemming daar mee te maken heeft. Alsof iets mij roept om andere vrouwen te helpen hun weg door pijn, verdriet en andere onzekerheden te vinden.
Maar mijn route daarnaar toe? Ik ben hartstikke off-the-road. Die weg bestaat nog niet.

​De meest lastige fase

​En dat is spannend. Frustrerend. Ook ja. Zeker wanneer mijn behoefte aan duidelijkheid, aan resultaat, het wint van mijn ‘het komt wel goed, schatje’.
Want is dit niet precies de meest lastige fase om in te zitten? Zowel persoonlijk als zakelijk? De fase van het niet-weten. Het niemandsland van je eigen navigatie. Want je wilt van A naar B, maar het enige wat je zeker weet is dat A niet meer voldoet. De nieuwe bestemming kan B zijn of misschien C. Maar hoe kom je daar? En hoe ziet die bestemming eruit? Geen idee, maar je gaat op weg.

Ik ook. Ik ben op weg. Neem wat zijwegen, soms wat omwegen zelfs. Maar als dat niet naar de bestemming leidt, roept de irritante stem van m’n innerlijke navigatie: “Probeer om te keren”!!

​Navigeren in niemandsland

​Tja. ’t Is eigenlijk precies wat ik doe. Vrouwen en ondernemers begeleiden naar een nieuwe, nog onduidelijke bestemming. Door bewust te kijken naar het vertrekpunt. Daar ligt de kracht, maar daar ligt ook wat je daar op die plek vast houdt. Met coaching, gesprekken en oefeningen, gaan we dwars door niemandsland. Een nieuwe bestemming hoeft nog niet helemaal duidelijk te zijn. Maar je moet wel off-the-road durven gaan. Je moet vertrekken. En als het niet lukt? Kies je een andere route of desnoods .... keer je om!

​Toevoegen routepunt?

​Dat niemandsland, dat niet-weten hoort dus bij groei. Bij mij, bij mijn klanten. En waarschijnlijk ook bij jou. Goed om te weten dat we dat allemaal wel hebben. Maar het hardop zeggen, als je er nog middenin zit, da’s andere koek. Kwetsbaar. We vertellen meestal over onze ‘mindere successen’ als we ze al doorstaan hebben.
Nou, bij deze. Ik zit effe in mijn eigen niemandsland. Maar niet in m’n eentje. Om weer back on track te komen heb ik zelf ook de hulp van een coach ingeschakeld. Die kijkt met andere ogen en rijdt met je mee. Wel zo prettig, ook al moet je evengoed zelf sturen!

Maar eerlijk is eerlijk, ook ik heb de ergste fase van het ‘niet-weten’ al doorstaan. Ik ben namelijk omgekeerd! Even terug naar A. Terug naar de basis. Om van daaruit nieuwe routepunten toe te voegen. Stapje voor stapje naar een nieuwe bestemming. Ik ben op weg. Naar mooie nieuwe bestemmingen!

​En jij dan?

​Zit jij helemaal on-track of ben je een beetje off-the-road? Weet je altijd waar je heen gaat? Ik ben heel benieuwd hoe jij dat ervaart. En wil je hulp bij het navigeren? Iemand die met andere ogen kijkt? Even meerijdt? Dan help ik daar natuurlijk graag bij. In Niemandsland kun je beter niet in je eentje zitten… ;-)